Alleen Jezus kan de leegte vullen in jou, las ik op Facebook…

Kan alleen Jezus de leegte in jou vullen? Dat was de vraag die iemand op FB vanmorgen, opriep . Ik dacht een mooie vraag, daar ga ik eens voor zitten.

Ik herken het onvervulde gevoel van leegte in mijzelf. Jij misschien ook wel? En ik geloof dat de ervaring van, dat het soms leeg in mij is, zeker naar vervulling zoekt. Dit gevoel geeft me de prikkel om te gaan zoeken naar wat en hoe er vervuld wil worden in mijn leven. En in de leegte is immers alles mogelijk. “Alleen Jezus kan de leegte vullen in jou, las ik op Facebook…” verder lezen

Foei!

“Foei!” hoorde ik opklinken van achter de struik van het pad in het park waar mijn hond Teos naartoe gelopen was. Hij had een barse grom laten horen toen hij niet mocht ruiken aan de, zo bleek later kastanje kleurige antie-allergene poedel. Het soort hond dat gefokt is omwille van mensen die eigenlijk niet tegen honden kunnen… volgens hun eigen immuunsysteem. “Foei!” verder lezen

Certified Crazy

Liefs uit Culemborg

Ik heb hem aan de lijn, aan de LIJN, schreeuwt een mevrouw naar mij terwijl mijn twee honden los, vrolijk kwispelend op haar en haar hond aflopen. We lopen nét de uiterwaarden in, op een ruim en leeg weiland een heerlijk vergezicht aan de Lek tegemoet.

Ik kijk op en zie dat de drie honden elkaar even besnuffeld hebben en hun weg vervolgen naar het water. Niks aan het handje.

“Certified Crazy” verder lezen

Over muzen, zintuigen en mijn verlangen samen te vallen

Ik ben perse niet een heel aards en praktisch persoon, vind ik dan zelf, want van de Muzen spreekt Urania mij het meest aan, de muze van de Zieners. En Polyhumnia,  resoneert ook, de Muze van de rituelen-makers. Het vertalen van wat ik leer (zie) in een vorm, vind ik leuk. Daar komt het aardse er dan toch bij… Ik ben vormgever geworden en ik noem mijzelf immers: muzisch en aards tegelijk. “Over muzen, zintuigen en mijn verlangen samen te vallen” verder lezen